Altruizm, bezinteresowna troska o dobro innych, od dawna fascynuje i wprawia ludzkość w zakłopotanie. Dlaczego jednostki działają w sposób, który wydaje się przynosić korzyści innym ich własnym kosztem? Pytanie to od wieków zaprząta umysły filozofów, biologów i badaczy społecznych. Pod koniec XIX wieku Peter Kropotkin – rosyjski przyrodnik oraz anarchista, wniósł rewolucyjną perspektywę dla tej odwiecznej zagadki.

Obserwacje świata przyrody doprowadziły Kropotkina do radykalnego wniosku: współpraca i wzajemna pomoc są tak samo integralną częścią zachowania ludzi i zwierząt, jak konkurencja i przetrwanie najlepiej przystosowanych. Stanowiło to wyzwanie dla dominującego poglądu darwinowskiego, który w dużej mierze podkreślał nieustanną walkę o byt. Kropotkin argumentował, że altruizm oraz zachowania kooperacyjne nie były zwykłymi anomaliami, ale niezbędnymi mechanizmami przetrwania gatunków.

Czytaj dalej